გუდამაყრის ხეობაში მზეც სხვანაირად ანათებდა და ღიმილიც ერთობ უჩვეულოდ ღიმილობდა..........სევდა არ გვტოვებდა,მაგრამ სიყვარული ისე ძალუმად ათბობდა გულს,რომ ყველა დარდი სადღაც გაიპარა..........ჩვენი მასპინძელი იყო მთლიანად გუდამაყრის ხეობა........და ვინ შეგვკრიბა ასე ერთად? რა თქმა უნდა გოდერძი ჩოხელმა.....ქალბატონი ნინო(გოდერძის მეუღლე) უკვე ჩვენი მეგობარია,ის კი ჩვენ გოდერძის ოჯახის წევრებს გვიწოდებს..........უკვე 9 წელია ჩვენი სკოლა,მოსწავლეები და მასწავლებლები აღვნიშნავთ გოდერძი ჩოხელის ხსოვნის დღეებს..........და ჩვენ ვცხოვრობთ სულ სხვა სამყაროში,სხვა განცდითა და ფიქრით..........
Комментариев нет:
Отправить комментарий