რასაც აქ ვწერ,ეს მატიანეა... მინდა ყველაზე ძვირფასი სახელები გამოვამზეურო, ლამაზი წამები ძვირფას მოგონებად შემოვინახო, უგულობა - სიყვარულად, ტყუილი -სიმართლედ, შური -სიკეთედ, უმადურობა -მადლიერებად ვაქციო, მოვესათუთო და მოვეხმატკბილო სამყაროს უძვირფასეს ქმნილებებს - ადამიანებს!
იწვის ქალაქი....ცეცხლი ეკიდება მიწას....რა ქნას დედამიწამ?! მზის სხივები ძალუმად უგიზგიზებს გულს.....წვიმა სადღაც დაიკარგა და სანატრელი გახდა ცის ცრემლი....რა იქნება ,იტირე,ცაო!
Комментариев нет:
Отправить комментарий