რასაც აქ ვწერ,ეს მატიანეა... მინდა ყველაზე ძვირფასი სახელები გამოვამზეურო, ლამაზი წამები ძვირფას მოგონებად შემოვინახო, უგულობა - სიყვარულად, ტყუილი -სიმართლედ, შური -სიკეთედ, უმადურობა -მადლიერებად ვაქციო, მოვესათუთო და მოვეხმატკბილო სამყაროს უძვირფასეს ქმნილებებს - ადამიანებს!
понедельник, 12 апреля 2010 г.
ჩვენ...................
მთელი დღე ხომ ,დილიდანვე აქა ვართ....
სახლში ვართ და ფიქრით მაინც აქა ვართ....
არ გვშორდება საზრუნავი მარადი,
ნეტავ გვქონდეს მუდმივობის ბარათი....
მუდამ ვენთოთ დარჩენილი შუქივით,
გავიცვითოთ დაგლეჯილი ქურქივით,
როცა თვალში დაგვაკლდება ნათელი,
თუ გვიშველის ,,მოციმციმე სანთელი”?
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Комментариев нет:
Отправить комментарий