რასაც აქ ვწერ,ეს მატიანეა... მინდა ყველაზე ძვირფასი სახელები გამოვამზეურო, ლამაზი წამები ძვირფას მოგონებად შემოვინახო, უგულობა - სიყვარულად, ტყუილი -სიმართლედ, შური -სიკეთედ, უმადურობა -მადლიერებად ვაქციო, მოვესათუთო და მოვეხმატკბილო სამყაროს უძვირფასეს ქმნილებებს - ადამიანებს!
четверг, 5 ноября 2009 г.
უსიყვარულოდ
სურათზე ვართ მე და ჩემი მეუღლე.
,,უსიყვარულოდ რა იქნებოდა ჩვენი სიცოცხლე,
უსიყვარულოდ რა იქნებოდა ჩვენი ოცნება,
უსიყვარულოდ ახლაც არ მსურს შენზე ვიფიქრო,
უსიყვარულოდ არსებობა უმალ მორჩება...
უსიყვარულოდ ჩამოღვენთავს სულში სანთლები,
დაათოვდება გადაპენტილ ტყემლის ყვავილებს,
უსიყვარულოდ გაფრინდება ეს სილამაზე
და რეალობა გულში მწარედ აგვაქვითინებს...
უსიყვარულოდ შევიშლები გიჟი მარტივით,
უსიყვარულოდ ჩამოვძენძავ გულში აპრილებს...
უსიყვარულოდ არ ვიცოცხლებ არცერთი წამი...
მე შენთან ერთად სიყვარულით ყოფნას ვაპირებ...
ლია ჩხაიძე
26.05.2007.
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Комментариев нет:
Отправить комментарий