,,რომ ჩემს საფლავზე ყაყაჩოსავით ყვაოდეს სიტყვა,ქართული სიტყვა...”

ჩვენ:ასმათი,დალი და მე,დავბორიალობთ საფლავებს შორის და რამდენის სულს ვეხმიანებით....არც გინდა გამოხვიდე დროულად,იმიტომ რომ ვერ ასწრებ ყველას უთხრა გულიანი სიტყვა....მაგრამ მათი სულები იგრძნობენ უსათუოდ.....

მათი სულისთვის ანთებულ სანთელს სითბო-სინაზის შუქი ატყვია....