რასაც აქ ვწერ,ეს მატიანეა... მინდა ყველაზე ძვირფასი სახელები გამოვამზეურო, ლამაზი წამები ძვირფას მოგონებად შემოვინახო, უგულობა - სიყვარულად, ტყუილი -სიმართლედ, შური -სიკეთედ, უმადურობა -მადლიერებად ვაქციო, მოვესათუთო და მოვეხმატკბილო სამყაროს უძვირფასეს ქმნილებებს - ადამიანებს!
суббота, 22 мая 2010 г.
გზა სამებიდან მთაწმინდამდე!
შეჩერდა კიდევ ერთი ქართველის გული!
კაცი,რომელიც იდგა,როგორც ბერმუხა,როგორც-კავკასიონი!
უფლის წყაროსავით წმინდა და ანკარა!
საქართველოს მარადიული მეჭირისუფლე!ლექსთა სვეტიცხოველი!
უკვდავებისათვის შობილი!
მარადიული აღდგომის ტაძრისაკენ მავალი!
,,უფლის წყაროვ ქართვლისა!დედა ზარის მპყრობელო!
კავკასიონისხელავ!
ლექსთა სვეტიცხოველო!
ხალხის ნაკადი არ წყდებოდა დღეს სამების ტაძარში....ვის არ ნახავდით აქ....ნახავდით ადამიანებს,რომლებიც წუხილს მოეცვა იმის გამო,რომ გვშორდება მირონცხებული ადამიანი,ქვეყნის უზადო ჭირისუფალი!
გზა მშვიდობისა,მუხრან-ბატონო!
Подписаться на:
Комментарии к сообщению (Atom)
Комментариев нет:
Отправить комментарий